آسیب پذیری ویندوز

تغییر پورت دسترسی از راه دور (Remote Desktop) در ویندوز

/در , /توسط

تغییر پورت دسترسی از راه دور (Remote Desktop) در ویندوز

اخیرا بسیاری از حملات سایبری از طریق استفاده از پورت ریموت دسکتاپ ویندوز انجام میشود. پورت پیش فرض ریموت دسکتاپ 3389 می باشد. نفوذگران از طریق استفاده از این پورت دسترسی ادمین به ویندوز قربانی پیدا کرده و سپس با بارگزاری فایل های لازم یا از از طریق غیر فعال کردن نرم افزارهای امنیتی اقدام بهانجام عملیات خرابکارانه میکنند.

لذا توصیه میشود در صورت عدم نیاز به دسترسی از راه دور به ویندوز این سرویس غیر فعال گردد. در صورت نیاز می توان از شبکه وی پی ان برای ایجاد ارتباط امن در دسترسی از راه دور استفاده نمود.

در هر صورت اولین راه برای افزایش امنیت تغییر پورت پیش فرض دسترسی از راه دور (Remote Desktop) می باشد. برای این منظور مراحل زیر را انجام می دهیم:

1- در مرحله اول از طریق دستور Regedit به پنجره تنظیمات رجیستری ویندوز وارد میشویم.

2-از مسیر زیر  کلید PortNumber را باز کرده، در فیلد Value Data میتوانیم شماره پورت پیشفرض را از 3389 به عدد دلخواه خود تغییر دهیم.

HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\Terminal Server\WinStations\RDP-Tcp

آشنایی به بروز رسانی های امنیتی

/در /توسط

آشنایی با بروز رسانی و وصله های امنیتی ویندوز

مایکروسافت به طور منظم آپدیت های امنیتی را برای نسخه های مختلف ویندوز منتشر میکند. این آپدیت ها، آخرین بسته های امنیتی را روی ویندوز نصب کرده و باگ ها و سایر اشکالات را برطرف میکنند.

در این مطلب قصد داریم با مفاهیم انواع بروز رسانی های ارایه شده آشنا شویم.

انواع آپدیت ها:

Critical Update  : یک بروز رسانی در نظر گرفته شده برای رفع مشکلی در نرم افزار است که بروز این مشکل در محصولات ، شرایطی بحرانی را ایجاد می کند.

Driver  : یک جزء نرم افزاری است که برای پشتیبانی از یک سخت افزار جدید طراحی شده است.

Hotfix : آپدیتی است که برای رفع یک مشکل خاص ارائه می شود. با Hotfix می توان به رفع مشکل ، بدون Restart و یا متوقف کردن سرویس و سیستم دچار اختلال پرداخت.عموما Hotfix را با Patch یکسان می دانند اما تفاوت این دو در این است که Hotfix به طور ویژه برای رفع مشکل یک مشتری در نظر گرفته شده و برای عموم کاربران توزیع نمی شود. باید در نظر داشت که Hotfix ،آپدیت های امنیتی را شامل نمی شود. همچنین Hotfix قابلیت های ارائه شده برای رفع یک مشکل که بصورت خاص مورد آزمایش قرار گرفته تا در اختیار عموم کاربران قرار گیرد را شامل می شود.

Update : در این نوع آپدیت یک قابلیت جدید برای محصولات مایکروسافت در نظر گرفته می شود و این آپدیت برای رفع مشکلات امنیتی و اختالات مربوط به سیستم عامل ها و نرم افزار ها نمی باشد ،باید در نظر داشت که Update الزاما امنیتی نیست .

Security Update : کاربران مایکروسافت جمعیت بالایی را تشکیل می دهند بنابراین نقاط ضعف امنیتی بسیاری در محصولات آن مشاهده خواهد شد و مایکروسافت این نقاط ضعف را شناسایی کرده و آپدیت رفع نقاط ضعف و مشکلات امنیتی محصولات خود را در اختیار کاربران قرار می دهد. آسیب پذیری های امنیتی در بولتن امنیتی مایکروسافت در سطوح حساس ،مهم ، متوسط و ضعیف یا پایین طبقه بندی می شوند.

Feature Packs : بسته ای است که قابلیت های جدید ارائه شده برای یک محصول را در بر می گیرد.

Update Rollups : مجموعه ای است از Hotfix ها،Security آپدیت ها ، critical آپدیت ها ونیز آپدیت هاست که برای سهولت در Deploy شدن در یک پکیج قرار گرفته اند.Rollup ها عموما یک هدف خاص مانند امنیت محصول و یا یک Component از یک محصول مثلا IIS را پشتیبانی می کند.

Service Pack  : پکیجی است در بردارنده ی همه ی Hotfix ها ،Critical آپدیت ها ، Security آپدیت ها و همچنین آپدیت هابرای سیستم عامل ها و نرم افزار ها.علاوه بر این Service Pack را ه حل مشکلات و نقاط ضعفی که پس از عرضه محصول توسط گروهی محدودی از مشتریان شناسایی شده و نیز درخواست آنان مبنی بر تغییر در Design و قابلیت های یک محصول را شامل می شود.

Definition Update : این نوع از آپدیت ها برای بروز رسانی نرم افزارهای امنیتی استفاده می شود .نرم افزارهایی مثل آنتی ویروس و Anti Malware که توسط شرکت مایکروسافت ارائه شده اند .در واقع یک Definition Update روش حذف و یا برخورد با یک کد مخرب را برای این محصولات ، نمایش می دهد. این آپدیت ها بیشتر برای محصولاتی که دارای پایگاه داده هستند ، کاربرد دارد.

Tool : ابزار یا قابلیتی است که به انجام رساندن و تکمیل یک وظیفه و یا مجموعه ای از وظایف کمک می کند.

آنتی ویروس بیت دیفندر سازمانی

Bitdefender Risk Management

/در /توسط

Bitdefender Risk Management

چه میزان سیستم رایانه شما و شبکه شما در معرض خطرات و تهدیدات سایبری قرار دارد؟

به تازگی گراویتی زون بیت دیفندر سامانه ای را ارایه کرده است که به وسیله آن می توانید شاخص خطر پذیر بودن سیستم رایانه خود را اندازه بگیرید. در این سامانه احتمال خطر پذیر بودن سیستم از طریق معیارهای پیکربندی سیستم عامل و پیکربندی شبکه مورد بررسی قرار گرفته و شاخص خطر پذیر بودن سیستم مشخص میشود.

شما می توانید دستورات اسکن را برای سنجش شاخص خطر پذیر بودن سیستم بر اساس معیارهای مشخص در سراسر شبکه خود (از طریق منوی Tasks و یا  از طریق Policy) ارسال کنید تا سیستم هایی با تنظیمات امنیتی نادرست را تشخیص دهید. پس از آن، می توانید وضعیت ریسک امنیت شبکه خود را از طریق داشبورد مدیریت ریسک مشاهده نمایید.

بیت دیفندر پس از بررسی معیارهای فوق روش مناسب برای اصلاح تنظیمات را در اختیار شما قرار خواهد داد.

جهت آشنایی با این ماژول امنیتی با ما تماس حاصل نمایید.

*****************

تیم فنی شرکت مهندسی ابل رایان پویا آماده است در اسرع وقت تنظیمات سیستم های عامل شبکه سازمان را بررسی و اصلاح نماید.

آسیب پذیری ویندوز

وصله امنیتی بسیار مهم برای رفع آسیب پذیری Blukeep در ویندوزهای قدیمی.

/در , /توسط
ادامه مطلب
آسیب پذیری ویندوز

بسیار مهم! آموزش غیرفعال کردن پاورشل (PowerShell) از طریق گروپ پالیسی

/در , /توسط
ادامه مطلب

توصيه هاي مهم برای جلوگیری از ورود باج افزار

/در , /توسط

توصيه هاي مهم برای جلوگیری از ورود باج افزار

زمانی که شما سهواً خطاهای زیر را انجام دهید، امکان دارد کامپیوتر شما درگیر باج افزار شود:

• باز کردن یک ایمیل حاوی ضمیمه مخرب.
• کلیک روی لینک های مخرب که در ایمیل، شبکه های اجتماعی یا سایت ها قرار دارد.
• بازدید از سایت های مخرب که اغلب دارای ماهیت مستهجن هستند.
• باز کردن فایل های آلوده از فایل دیجیتال شرکت های حمل و نقل منتنی بر وب.
• باز کردن ماکرو های فاسد در اسناد برنامه ( مثل واژه پرداز ها و صفحه کستر ها) .
• اتصال به دستگاه های جانبی usb مثل memory ، هارد اکسترنال ، mp3 player و …
• استفاده از سی دی یا فلاپی های فاسد در کامپیوتر خود.

جلوگیری از ورود باج افزار

• هیچ گاه به ایمیل های ناشناس پاسخ ندهید یا ایمیل هایی را که در قسمت spam ایمیلتان قرار دارد را باز نکنید.
• تنها از وب سایت های امن یا وب سایت هایی که می شناسید استفاده کنید.
• قبل از آنلاین شدن، از وجود آنتی ویروس و دیوار آتش مؤثر و به روز روی کامپیوتر خود مطمئن شوید و در صورتی امکان از antispyware نیز استفاده کنید.
• به طور منظم از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید چرا که برخی از باج افزار ها می توانند حتی فایل های مبتنی بر ابر ذخیره سازی را نیز آلوده کنند.

اگر درگیر باج افزار شدید :

1 – برای حذف باج افزار یا دیگر نرم افزارهای مخرب که ممکن است روی کامپیوتر شما نصب شده باشد، یک scan کامل با یک solution امنیتی مناسب و به روز انجام دهید.
2 – اگر کامپیوتر شما از طریق باج افزار قفل شده باشد، حتماً برای مشاوره و راهنمایی از یک منبع قابل اعتماد استفاده کنید و به هیچ وجه پول را واریز نکنید چرا که حتی اگر آن ها قفل کامپیوتر شما را باز کنند، پس از مدتی دوباره از شما باج گیری و کامپیوتر شما را قفل می کنند. بنابراین به دنبال یک راه قطعی و مطمئن باشید.

پاور شل ویندوز، مسیر جدید ورود بدافزارها – غیر فعال سازی پاور شل

/در /توسط

اگر از کاربرانی هستید که مثل سال‌های قبل از cmd استفاده می‌کنند و نیازی به پاورشل ندارند و البته امنیت برای شما مهم است، باید این Windows PowerShell 2 را غیرفعال کنید. در این مقاله به روش غیرفعال کردن Windows PowerShell 2.0 در ویندوز ۱۰ می‌پردازیم.

در حال حاضر آخرین نسخه‌ی PowerShell ویندوز، نسخه‌ی ۵ است و به صورت پیش‌فرض در ویندوز ۱۰ نصب شده تا تدریجاً جای Command Prompt قدیمی را بگیرد. زمانی که روی منوی استارت راست‌کلیک می‌کنید، دو گزینه‌ برای اجرا کردن پاورشل با دسترسی عادی و با دسترسی ادمین مشاهده می‌کنید، در حالی که در ویندوز ۸ گزینه‌ی Command Prompt در اختیار کاربر قرار می‌گرفت.

یکی از اشکالات PowerShell و در واقع موتور نسخه‌ی ۲ آن، خطرات امنیتی است چرا که به کمک آن می‌توان اسکریپت‌های آلوده را اجرا کرد! البته این نسخه در بروزرسانی پاییزی ویندوز ۱۰ کنار گذاشته شده اما نه در کامپیوتر تمام کاربران. ممکن است هنوز هم PowerShell 2.0 در کامپیوتر ویندوزی شما فعال باشد. بنابراین روش غیرفعال کردن آن را با هم بررسی می‌کنیم.

توجه کنید که در نسخه‌ی جدید یعنی Windows PowerShell 5، قابلیت مقابله با ویروس و بدافزار پیش‌بینی شده است و لذا قبل از اجرا کردن اسکریپت‌های آلوده، احتمالاً آنها را مسدود می‌کند. بنابراین اگر موتور اجرایی نسخه‌ی ۲ را غیرفعال کنید و نیاز به پاورشل داشته باشید، مشکلی وجود ندارد چرا که می‌توانید از نسخه‌ی جدید استفاده کنید.

گونه نسخه‌ی PowerShell فعال در کامپیوتر ویندوزی را شناسایی کنیم؟

ابتدا PowerShell را با دسترسی ادمین اجرا کنید، به بیان دیگر روی منوی استارت راست‌کلیک کرده و گزینه‌ی PowerShell (Admin) را انتخاب نمایید.

اکنون دستور زیر را تایپ کنید و کلید Enter را فشار دهید:

Get-WindowsOptionalFeature -Online -FeatureName MicrosoftWindowsPowerShellV2

در پنجره‌ی پاورشل اطلاعاتی در مورد نام و نسخه‌ی دقیق آن ذکر می‌شود. همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، موتور نسخه‌ی ۲ در سیستم ما موجود است و با توجه به عبارت Enabled روبروی State، متوجه می‌شویم که PowerShell 2.0 Engine فعال است.

چگونه موتور پاورشل ۲ را در ویندوز غیرفعال کنیم؟

در همان پنجره و یا در پنجره‌ی دیگری از PowerShell که البته با دسترسی ادمین اجرا شده، دستور زیر را تایپ کرده و کلید اینتر را فشار دهید. پس از چند ثانیه، اجرای دستور تکمیل می‌شود.

Disable-WindowsOptionalFeature -Online -FeatureName MicrosoftWindowsPowerShellV2Root

برای چک کردن اینکه اکنون موتور اجرایی پاورشل نسخه‌ی ۲ فعال است یا خیر، یکبار دیگر دستور اول را اجرا کنید. همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، این بار Disabled روبروی State ذکر شده است

نحوه غیرفعال کردن PowerShell از طریق کنترل پنل ویندوز ۱۰

روش گرافیکی و ساده برای غیرفعال کردن پاورشل که یکی از Feature یا ویژگی‌های ویندوز محسوب می‌شود، استفاده از کنترل پنل و بخش مدیریت نرم‌افزارها و ویژگی‌های ویندوز است. مراحل ساده‌ی زیر را طی کنید:

در منوی استارت عبارت Turn Windows features on or off را جستجو کنید و روی اولین نتیجه کلیک کنید.

در پنجره‌ی باز شده اسکرول کنید تا به گزینه‌ی Windows PowerShell برسید. تیک این گزینه را حذف کنید.

اکنون روی OK کلیک کنید. نیازی به Restart کردن سیستم نیست چرا که این ویژگی به سرعت غیرفعال می‌شود.

چگونه نسخه‌ی PowerShell فعال در کامپیوتر ویندوزی را شناسایی کنیم؟

ابتدا PowerShell را با دسترسی ادمین اجرا کنید، به بیان دیگر روی منوی استارت راست‌کلیک کرده و گزینه‌ی PowerShell (Admin) را انتخاب نمایید.

اکنون دستور زیر را تایپ کنید و کلید Enter را فشار دهید:

Get-WindowsOptionalFeature -Online -FeatureName MicrosoftWindowsPowerShellV2

در پنجره‌ی پاورشل اطلاعاتی در مورد نام و نسخه‌ی دقیق آن ذکر می‌شود. همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، موتور نسخه‌ی ۲ در سیستم ما موجود است و با توجه به عبارت Enabled روبروی State، متوجه می‌شویم که PowerShell 2.0 Engine فعال است.